Dini Terimler Sözlüğü

A B C Ç D E F G H I İ J K L M N O Ö P R S Ş T U Ü V Y Z

Ç



Çalap

Yaratıcı, tanrı, Allah, Mevla, Hüda, Rab.

Çalap nurdan yaratmış canını Muhammed’in

Âleme rahmet saçmış adını Muhammed’in

Yunus Emre



çarmıh

bk. haç.



çelebi

1. Kibar, zarif, asil, okumuş, bilgili kimse.

2. Allah adamı, Allah’a bağlı adam.

3. Mevlana’nın soyundan gelen.

4. Osmanlı döneminde şehirli halk arasında kullanılan unvan sözcüğü.

5. Çelebi Sultan Mehmet dönemine kadar padişah çocuklarına verilen unvan.



çile

1. Zahmet, sıkıntı, yalnızlık.

Tohumu eken bilir

Gözyaşın döken bilir

Çileyi çeken bilir

Dertsiz bilmez kardeşim.

Zeynel Baba

2. Birtakım basit arzu ve tutkulardan kurtulup ruh temizliğine ermek için girişilen sıkı perhiz.

3. Tasavvuf yoluna girenlerin, bir mürşit denetiminde kendilerini eğitmek ve kişiliklerini geliştirmek, Hakka yönelmek, manevi âlemde yetişip olgunlaşmak ve kâmil insan olmak için kırk gün kırk gece, temiz ve kimsenin rahatsız edemeyeceği, küçük bir odaya kapanıp belirli ibadetlerle meşgul olmaları hâli.



çilehane

1. Çile çıkarılan yer, tekke.

2. Dervişlerin çilelerini doldurdukları özel oda.

Tekkelerin odaları çilehane olarak kullanıldığı gibi, bazen de dağ başlarında ve tenha yerlerde çilehaneler yapılmıştır. Çilehanelerde manen yetişip çilelerini dolduran kişiler kazanmış oldukları ahlaki birikimi insanlarla paylaşmak için toplumun içinen girerek onları eğitirler.

3. Eskiden dervişlerin kırk gün kimseyle görüşmeksizin dua ve ibadetle meşgul oldukları dar ve özel oda.