و د ع

KÖK HARFLER:  و د ع

ANLAM: 

وَدَعَ : Bir şeyi geride bırakmak. Bir şeyi terk etmek, onu önemsememek, aldırmamak. Bir şeyi denetim altına almak, emanet etme.

AÇIKLAMA:

xx

KUR’ÂN’DA GEÇEN TÜREVLERİ: 

Aşağıdaki tabloda Kur’ân’da geçen ve bu kökten gelen kelime türevleri, bunların gramatik adlandırılışları, Kur’ân’da kaç kere geçmiş olduğu belirtilmiş ve örnek bir ayet için, sûre/âyet numarası verilmiştir.


 Tür Adet Anlam Örnek Âyet
وَدَعَ fiil-I 1 Terk etti, bıraktı 33/48
وَدَّعَ fiil-II 1 Veda etti, savuşturdu, uğurladı 93/3
مُسْتَوْدَعٌ isim 2 Emanet edilen, emanet yeri, emanet etme 11/6

Toplam 4

BENZERLİKLER VE FARKLILIKLAR: 

Kök Harflerinin Yer Değişimi

Mahreci Benzeyen Kökler

Benzer Manada Kelimeler

  • وَدَّعَ
    • اِنْقَادَ
    • اِحْتَذَى
    • تَأَسَّى
  • تَتَابَعَ
  • أَوْدَعَ

Zıt Manada Kelimeler

  • وَدَّعَ
    • تَمَسَّكَ > bak: م س ك
    • تَشَبَّثَ
    • أَصَرَّ > bak: ص ر ر
  • أَوْدَعَ

TÜRKÇEYE GEÇEN KELİMELER: 

Aşağıdaki tabloda bu kökten Türkçeye geçmiş olan kelimeler, bunların Arapça yazılışları, Türkçe anlamları verilmiştir. Bu kelimelerin bazılarına günümüz Türkçesinde pek rastlanmaz. Daha çok Osmanlıca metinlerde görülmektedir.

Vedâ’ وَدَاع Ayrılırken birbirine selam ve esenlik dileme.
El-vedâ’ اَلْوَدَاع Bir daha karşılaşılmayacak biçimde ayrılırken “Allaha ısmarladık, Allaha emanet olun” anlamlarında kullanılan bir söz.
Vedia  وَدِيعَة Saklanılması, korunması için birine veya bir yere bırakılan eşya, inam, emanet.
Mevdûat مَوْدُوعَة Yatırım. Emanet bırakılmış şeyler.
Tevdî تَوْدِيع Bırakma, emanet etme. Vedalaşma. Tevdî etmek
İstîdâ’ اِسْتِيدَاء Birinin yanına bırakma, bir şeyi saklamak üzere bir adama emanet etme.
Müstevdi’ مُسْتَوْدِع Emanet bırakılan yer. Emanet bırakan.
Müstevda’ مُسْتَوْدَع Emaneti kabul eden. Emanet bırakılan, emanet bırakılmış.
Mûdi’ مُودِع Veda eden, bırakan, özellikle emanet bırakan.

ÂYETLER:

DİKKAT! İncelediğimiz kökten gelen kelimeleri, Kur’an-ı Kerim’deki yerlerinde, yakın çevresindeki kelimelerle ilişkilerini gösterecek şekilde listeliyoruz. Uzun ayetlerin sadece bir bölümünü ele aldık. Bazı ayetlerin sadece bir kısmını gördüğümüz için, ayetler hakkında yanlış bir hüküm verilmemesi gerekir. Tamamını ele aldığımız ayetlerin meallerinin sonuna bir yıldız (*) işareti konmuştur.

وَدَعَ : Fiil-I. 

33:48 وَلَا تُطِعِ الْكَافِرِينَ وَالْمُنَافِقِينَ وَدَعْ أَذَاهُمْ وَتَوَكَّلْ عَلَى اللَّهِ
Diyanet Meali: Kâfirlere ve münafıklara itaat etme! Onların eziyetlerine aldırma ve Allah’a tevekkül et.

وَدَّعَ: Fiil-II. 

93:3 مَا وَدَّعَكَ رَبُّكَ وَمَا قَلَىٰ
Diyanet Meali: Rabbin seni terk etmedi, sana darılmadı da. *

مُسْتَوْدَعٌ : İsim. İsm-i Mef’ûl. İstif’âl B’abı (X. Bâb).

6:98 وَهُوَ الَّذِي أَنْشَأَكُمْ مِنْ نَفْسٍ وَاحِدَةٍ فَمُسْتَقَرٌّ وَمُسْتَوْدَعٌ
Diyanet Meali: O, sizi bir tek candan yaratandır. Sizin bir karar kılma yeriniz, bir de emanet bırakılma yeriniz var.
11:6 وَيَعْلَمُ مُسْتَقَرَّهَا وَمُسْتَوْدَعَهَا كُلٌّ فِي كِتَابٍ مُبِينٍ
Diyanet Meali: Her birinin (dünyada) duracakları yeri de, (öldükten sonra) emaneten konulacakları yeri de O bilir. Bunların hepsi açık bir kitapta (Levh-i Mahfuz’da yazılı)dır.