KÖK HARFLER: س ن د
ANLAM:
سَنَدَ : Bir şeye karşı veya o şeyin üzerine yaslanmak, abanmak, dayanmak.
AÇIKLAMA:
xx
DİĞER BAZI TÜREVLER:
xx
KUR’ÂN’DA GEÇEN TÜREVLERİ:
Aşağıdaki tabloda Kur’ân’da geçen ve bu kökten gelen kelime türevleri, bunların gramatik adlandırılışları, Kur’ân’da kaç kere geçmiş olduğu belirtilmiş ve örnek bir ayet için, sûre/âyet numarası verilmiştir.
|
| Tür | Adet | Anlam | Örnek |
| مُسَنَّدَةٌ | isim | 1 | Dayalı, yaslanmış (Müennes) | 63/4 |
|
| Toplam | 1 |
|
|
TÜRKÇEYE GEÇEN KELİMELER:
Aşağıdaki tabloda bu kökten Türkçeye geçmiş olan kelimeler, bunların Arapça yazılışları, Türkçe anlamları verilmiştir. Bu kelimelerin bazılarına günümüz Türkçesinde pek rastlanmaz. Daha çok Osmanlıca metinlerde görülmektedir.
| Sened | سَنَد | 1: Kuvvetli olabilecek söz. 2: Tapu. 3: Üzerine dayanılacak ve itimad edilecek şey. |
|
| Mesned | مَسْنَد | Dayanacak yer, nokta. | Çoğul: Mesânid |
| Müsenned | مُسَنَّد | İsnad edinilen. |
|
| Müsennede | مُسَنَّدَة | Arka yastığı, arkaya dayanılacak yer. |
|
| İsnâd | إِسْنَاد | Bir söz veya haberi birisine nisbet etmek. |
|
| İsnâdiyyât | إِسْنَادِيَّات | İsnad ile ilgili düşünceler. |
|
| Müsned | مُسْنَد | İsnad edilmiş, nisbet edilmiş olan. |
|
| Tesânüd | تَسَانُد | Karşılıklı yardımlaşma. Birbirine istinad etme. |
|
| İstinâd | اِسْتِنَاد | Dayanma. Güvenme. |
|
ÂYETLER:
DİKKAT! İncelediğimiz kökten gelen kelimeleri, Kur’an-ı Kerim’deki yerlerinde, yakın çevresindeki kelimelerle ilişkilerini gösterecek şekilde listeliyoruz. Uzun ayetlerin sadece bir bölümünü ele aldık. Bazı ayetlerin sadece bir kısmını gördüğümüz için, ayetler hakkında yanlış bir hüküm verilmemesi gerekir. Tamamını ele aldığımız ayetlerin meallerinin sonuna bir yıldız (*) işareti konmuştur.
مُسَنَّدَةٌ : İsim. İsm-i Mef’ûl. Tef’îl Bâbı (II. Bâb). Müennes.
| 63:4 | وَإِنْ يَقُولُوا تَسْمَعْ لِقَوْلِهِمْ كَأَنَّهُمْ خُشُبٌ مُسَنَّدَةٌ |
| Diyanet Meali: | Konuşurlarsa sözlerine kulak verirsin. Onlar sanki elbise giydirilmiş kereste gibidirler. |