KÖK HARFLER: ص م د
ANLAM:
صَمَدَ : Bir kişiye veya şeye başvurmak. O şeyi kurmak ya da tesis etmek. İhtiyaçlar ve zaruretler bakımından birisine sığınmak, onun yolundan gitmek ya da ona başvurmak.
AÇIKLAMA:
xx
DİĞER BAZI TÜREVLER:
xx
KUR’ÂN’DA GEÇEN TÜREVLERİ:
Aşağıdaki tabloda Kur’ân’da geçen ve bu kökten gelen kelime türevleri, bunların gramatik adlandırılışları, Kur’ân’da kaç kere geçmiş olduğu belirtilmiş ve örnek bir ayet için, sûre/âyet numarası verilmiştir.
| Tür | Adet | Anlam | Örnek |
صَمَدٌ | isim | 1 | Hiç kimseye ve hiçbir şeye muhtaç olmayıp, bilakis herkesin ve herşeyin kendisine muhtaç olduğu zat | 112/2 |
| Toplam | 1 |
|
|
TÜRKÇEYE GEÇEN KELİMELER:
Aşağıdaki tabloda bu kökten Türkçeye geçmiş olan kelimeler, bunların Arapça yazılışları, Türkçe anlamları verilmiştir. Bu kelimelerin bazılarına günümüz Türkçesinde pek rastlanmaz. Daha çok Osmanlıca metinlerde görülmektedir.
Samed | صَمَد | Her şeyin kendine muhtaç olup, kendisi hiç kimseye ve hiç bir şeye muhtaç olmayan. |
Samediyyet | صَمَدِيَّة | Allah’ın (C.C.) hiç bir şeye muhtaç olmaması. |
ÂYETLER:
DİKKAT! İncelediğimiz kökten gelen kelimeleri, Kur’an-ı Kerim’deki yerlerinde, yakın çevresindeki kelimelerle ilişkilerini gösterecek şekilde listeliyoruz. Uzun ayetlerin sadece bir bölümünü ele aldık. Bazı ayetlerin sadece bir kısmını gördüğümüz için, ayetler hakkında yanlış bir hüküm verilmemesi gerekir. Tamamını ele aldığımız ayetlerin meallerinin sonuna bir yıldız (*) işareti konmuştur.
َصَمَدٌ : İsim.
112:2 | اللَّهُ الصَّمَدُ |
Diyanet Meali: | “Allah Samed’dir. (Her şey O’na muhtaçtır; O, hiçbir şeye muhtaç değildir.)” * |