KÖK HARFLER: ح د ب
ANLAM:
حَدِبَ : Kambur olmak. Yükselmek, çıkmak, büyümek, tümsekleşmek.
AÇIKLAMA:
xx
DİĞER BAZI TÜREVLER:
xx
KUR’ÂN’DA GEÇEN TÜREVLERİ:
Aşağıdaki tabloda Kur’ân’da geçen ve bu kökten gelen kelime türevleri, bunların gramatik adlandırılışları, Kur’ân’da kaç kere geçmiş olduğu belirtilmiş ve örnek bir ayet için, sûre/âyet numarası verilmiştir.
|
| Tür | Adet | Anlam | Örnek |
| حَدَبٌ | isim | 1 | Sırt, tepe. | 21/96 |
|
| Toplam | 1 |
|
|
TÜRKÇEYE GEÇEN KELİMELER:
Aşağıdaki tabloda bu kökten Türkçeye geçmiş olan kelimeler, bunların Arapça yazılışları, Türkçe anlamları verilmiştir. Bu kelimelere günümüz Türkçesinde pek rastlanmaz. Daha çok Osmanlıca metinlerde görülmektedir.
| Hadeb | حَدَب | Kambur olma, kamburluk. | Çoğul: Hidâb, Edâb |
| Tahdîb | تَحْدِيب | Kamburlaştırma. Kubbelendirme. |
|
| Muhaddeb | مُحَدَّب | Kamburlu, tümsekli, üstü yumru olan. Dürbin camı gibi yumru olan. |
|
| İnhidâb | اِنْحِدَاب | Kamburlaşma, yumrulaşma. |
|
| Münhadib | مُنْحَدِب | Kamburlaşmış, eğri. |
|
| Tahaddüb | تَحَدُّب | Kamburlaşma. |
|
| Mütehaddib | مُتَحِّب | Kamburlaşan. Kambur olan. |
|
| Hadebiyyet | حَدَبِيَّة | Yumruluk, kamburluk. |
|
ÂYETLER:
DİKKAT! İncelediğimiz kökten gelen kelimeleri, Kur’an-ı Kerim’deki yerlerinde, yakın çevresindeki kelimelerle ilişkilerini gösterecek şekilde listeliyoruz. Uzun ayetlerin sadece bir bölümünü ele aldık. Bazı ayetlerin sadece bir kısmını gördüğümüz için, ayetler hakkında yanlış bir hüküm verilmemesi gerekir. Tamamını ele aldığımız ayetlerin meallerinin sonuna bir yıldız (*) işareti konmuştur.
حَدَبٌ : İsim.
| 21:96 | حَتَّىٰ إِذَا فُتِحَتْ يَأْجُوجُ وَمَأْجُوجُ وَهُمْ مِنْ كُلِّ حَدَبٍ يَنْسِلُونَ |
| Diyanet Meali: | Nihayet Ye’cüc ve Me’cüc’ün önü açıldığı zaman her tepeden akın ederler. * |