KÖK: ÖZEL İSİM: إِرَم
ANLAM:
إِرَمُ : İrem: Bir şehrin adı. Taberî bunun Ad oğullarından bir kabile olduğunu söylemektedir. Bunun, azgınlıkları yüzünden Allah Teâlâ’nın gazabına uğrayarak helak edilen bir kabile olduğunu söyleyenler de vardır. Ayette bunun, direkli çadırları yahut yüksek binaları bulunan bir belde (veya bu çadırlara yahut bu binalara sahip kabile) olduğuna işaret edilmiştir.
AÇIKLAMA:
xx
DİĞER BAZI TÜREVLER:
xx
KUR’ÂN’DA GEÇEN TÜREVLERİ:
Aşağıdaki tabloda Kur’ân’da geçen ve bu kökten gelen kelime türevleri, bunların gramatik adlandırılışları, Kur’ân’da kaç kere geçmiş olduğu belirtilmiş ve örnek bir ayet için, sûre/âyet numarası verilmiştir.
|
| Tür | Adet | Anlam | Örnek |
| إِرَمُ | özel isim | 1 | İrem | 89/7 |
|
| Toplam | 1 |
|
|
BENZERLİKLER VE FARKLILIKLAR:
Yok.
TÜRKÇEYE GEÇEN KELİMELER:
Aşağıdaki tabloda bu kökten Türkçeye geçmiş olan kelimeler, bunların Arapça yazılışları, Türkçe anlamları verilmiştir. Bu kelimelerin bazılarına günümüz Türkçesinde pek rastlanmaz. Daha çok Osmanlıca metinlerde görülmektedir.
| İrem | إِرَم | Ad kavmi zamanında, Şeddad tarafından cennete benzetilme amacıyla yapılan bahçe olup, Şam’da veya Yemen’de bulunduğu söylenir. Kur’an-ı Kerim’de Fecr suresinde geçmektedir. |
| Erûm | أَرُوم | Genellikle toprak altında bulunan ve yukarı doğru filizler, aşağı doğru kökler veren kalın yatay gövde. Kök saplar. Nişan için dikilen taş. |
ÂYETLER:
DİKKAT! İncelediğimiz kökten gelen kelimeleri, Kur’an-ı Kerim’deki yerlerinde, yakın çevresindeki kelimelerle ilişkilerini gösterecek şekilde listeliyoruz. Uzun ayetlerin sadece bir bölümünü ele aldık. Bazı ayetlerin sadece bir kısmını gördüğümüz için, ayetler hakkında yanlış bir hüküm verilmemesi gerekir. Tamamını ele aldığımız ayetlerin meallerinin sonuna bir yıldız (*) işareti konmuştur.
إِرَمُ : Özel isim.
| 89:7 | إِرَمَ ذَاتِ الْعِمَادِ |
| Diyanet Meali: | Sütunlarla dolu İrem’e..* |