أ ر ب

KÖK HARFLER:  أ ر ب

ANLAM: 

أَرُبَ : Kurnaz, zeki, hükümlerinde mükemmel, sağgörülü olmak. ( بِ ile:) Bir konuda yetenekli veya uzman olmak. Bir kişi veya şeye aşina olmak. Bir şeye işaret etmek. Bir şeyden yoksun olmak.  Bir şeye ihtiyacı olmak, muhtaç kalmak.

AÇIKLAMA:

xx

DİĞER BAZI TÜREVLER:

xx

KUR’ÂN’DA GEÇEN TÜREVLERİ: 

Aşağıdaki tabloda Kur’ân’da geçen ve bu kökten gelen kelime türevleri, bunların gramatik adlandırılışları, Kur’ân’da kaç kere geçmiş olduğu belirtilmiş ve örnek bir ayet için, sûre/âyet numarası verilmiştir.


Tür Adet Anlam Örnek Açıklama
إِرْبَةٌ isim 1 1: Kurnaz, zeki, hükümlerinde mükemmel, sağgörülü;  2: İstemek veya ihtiyacı olmak;  3: Aldatma, hilekarlık veya sahtekarlık;  4: Kötülük, haset veya kötü niyet;  5: Bir uzuv.   Ayette: Kadınlara karşı istekli olmak. Onlara ihtiyacı, düşkünlüğü bulunmak. 24/31 Eşanlamlı: اَرَبٌ ، اِرْبٌ ، اِرْبَةٌ ، اَرْبٌ
مَآرِبُ isim 1 (Tedariki için çarelere başvurulan) ihtiyaç. Ayette: Başka işler ve ihtiyaçlar: Değnekle zararlı şeylerden korunmak; değneğin üzerine elbise v.s. asıp, altında gölgelenmek gibi. (Çoğul) 20/18 Tekili: مَاْرُبَةٌ -مَاْرَبَةٌ

Toplam 2


BENZERLİKLER VE FARKLILIKLAR: 

Kök Harflerinin Yer Değişimi

Mahreci Benzeyen Kökler

Benzer Manada Kelimeler

  • إِرْبٌ
    • مَنَالٌ > bak: ن ي ل
    • قَصْدٌ > bak: ق ص د
    • مَقْصَدٌ > bak: ق ص د
    • بُغْيَةٌ > bak: ب غ ي
    • مُبْتَغًى > bak: ب غ ي
    • مُرَادٌ > bak: ر و د
    • وَطَرٌ > bak: و ط ر
    • مَأْرِبٌ > bu kök
    • غَايَةٌ
    • هَدَفٌ
    • مُرَامٌ
  • مَأْرَبٌ

TÜRKÇEYE GEÇEN KELİMELER: 

Aşağıdaki tabloda bu kökten Türkçeye geçmiş olan kelimeler, bunların Arapça yazılışları, Türkçe anlamları verilmiştir. Bu kelimelere günümüz Türkçesinde pek rastlanmaz. Daha çok Osmanlıca metinlerde görülmektedir.

İrb إِرْب Akıl. Zihin, zeka. Çoğul: Ârâb
İreb إِرَب Akıl. Zihin, zeka. Âkil.
İrbe إِرْبَة Akıllılık, zeka. İhtiyaç.
Erâbet أَرَابَة Akıllı, zeyrek ve uslu olma.
Me’rebe مَأْرَبَة İhtiyaç. Çoğul: Meârib
Teerrüb تَأَرُّب Ululanmak, büyülenmek. Kendini zeki göstermeye çalışmak.

ÂYETLER:

DİKKAT! İncelediğimiz kökten gelen kelimeleri, Kur’an-ı Kerim’deki yerlerinde, yakın çevresindeki kelimelerle ilişkilerini gösterecek şekilde listeliyoruz. Uzun ayetlerin sadece bir bölümünü ele aldık. Bazı ayetlerin sadece bir kısmını gördüğümüz için, ayetler hakkında yanlış bir hüküm verilmemesi gerekir. Tamamını ele aldığımız ayetlerin meallerinin sonuna bir yıldız (*) işareti konmuştur.

إِرْبَةٌ : İsim. 

24:31 أَوْ مَا مَلَكَتْ أَيْمَانُهُنَّ أَوِ التَّابِعِينَ غَيْرِ أُولِي الْإِرْبَةِ
Diyanet Meali: Yahut sahip oldukları kölelerden, yahut erkekliği kalmamış hizmetçilerden…

مَآرِبُ : İsim. Çoğul. Tekili: مَاْرُبَةٌ -مَاْرَبَةٌ

20:18 أَتَوَكَّأُ عَلَيْهَا وَأَهُشُّ بِهَا عَلَىٰ غَنَمِي وَلِيَ فِيهَا مَآرِبُ أُخْرَىٰ
Diyanet Meali: “Ona dayanırım, onunla koyunlarıma yaprak silkelerim. Onunla başka işlerimi de görürüm.”