Padişahın biri, cuma günü camiye gidiyordu. Muhafızları yol

kenarındaki halka bir taraftan, ''Çekilin'' diye haykırıyor,

diğer taraftan da ellerindeki sopalarla vurarak yol açmaya

çalışıyorlardı. Sopayı yiyenin ya başı yarılıyor ya da gömleği

yırtılıyordu.

Bu sırada tesadüfen orada bulunan zavallı bir fakir de

muhafızlardan birçok sopa yedi. Kan revan içinde kaldı. Can

acısıyla padişahın arkasından şöyle bağırdı.

''Ey Allah'tan korkmaz! Şu yaptığın zulme bak. Halkın gözü

önünde böyle yaparsan, Allah senin gizli zulümlerinden herkesi

korusun. Güya camiye gidiyor, hayır işlediğini sanıyorsun.

Senin hayrın buysa, şerrin ve kötülüğün kim bilir nasıldır?''

***

Zalimlerin hayırları böyledir; artık şerlerini, var sen kıyas

et.