Zâhidin Tevekkülü

Zâhidin biri, Peygamber Efendimiz'in, ''Sen rızkını aradığın

gibi, rızkın da seni arar'' hadis-i şerifini duydu. Mânasını

anlamaya karar verdi.

Rızkının kendisini bulması için şehirden ve halkın geçeceği

yerlerden uzaklaştı. Sahrada kimsenin uğramayacağı bir dağın

eteğinde yattı ve uyudu. Kendi kendine, ''Bakalım rızkım nasıl

gelecek?'' dedi.

Bir müddet sonra, yolunu şaşırmış bir kervan o dağa geldi.

Zâhidi yatarken gördüler. Kervandakiler,

''Bu adam acaba neden böyle kimsenin uğramayacağı bir yerde

yatıyor? Kurttan, eşkiyadan korkmuyor mu? Ölü mü, diri mi? Bir

bakalım'' dediler.

Zâhidin yanına gelip, orasını burasını yokladılar. Zâhid oralı

olmadı. Gözünü bile açmadı. Denemesine devam etti.

Kervandakiler, zâhidin açlıktan bir parça ekmekle yemek

getirdiler. Zâhid denemesini kuvvetlendirmek için dişlerini

iyice sıktı. Rızkı nasıl onun olacaktı?

Kervandakiler, zâhidin açlıktan dişlerinin kenetlenmiş

olduğunu düşünerek bıçakla ağzını açıp yemek döktüler ve ekmek

tıkıştırdılar.