Sağırın Hasta Komşusunu

Ziyaret Etmesi

Komşuluk ilişkilerine ve insanlığa önem veren bir zat,

tanıdığı bir sağıra, komşusunun hasta olduğunu haber verdi.

Bunun üzerine o sağır, komşusunun hatırın sorması gerektiğini,

fakat bu sağır kulakla nasıl yapacağını düşündü. Kendi

kendine, ''İnsan hasta olunca sesi de zayıflar. Komşudur

gitmek lâzım. Fakat, söylediklerini bu kulakla duymam mümkün

değil. En iyisi dudakları kıpırdayınca söylediklerini tahmin

eder, ona göre konuşurum'' dedi.

Ziyarete gittiğinde komşusuyla arasında şöyle bir konuşma

geçebileceğini düşünerek, hazırlık yaptı.

''Ey benim dertli komşum! Nasılsın?'' derim. O da bana,

''İyiyim, hoşum'' der. Ben, ''Allah'a şükürler olsun'' derim.

Sonra ne tür yemekler yediğini sorarım. O da herhalde bana,

''Şerbet içtim veya mercimek çorbası yedim'' der. Ben de,

''Afiyet olsun'' dedikten sonra, tedavi için hangi doktorun

geldiğini sorarım. O, ''Filan hekim'' deyince, ''O doktorun

ayağı çok uğurludur. İşini bilen biridir. İyi ki onu

çağırmışsınız. O doktorla hastalığın iyileşti sayılır'' derim.

Sağır kafasında kurguladığı bu senaryoya göre komşusunun

ziyaretine gitti. Selâm verip bir köşeye oturduktan sonra,

''Nasılsın komşum?'' diye sordu. Hasta, ''Çok fenayım,

ölüyorum.'' Sağır, ''Allah'a şükürler olsun'' deyince,

hastanın canı sıkılır. Komşusunun bu sözü onu kırar. Şükrün

sırası mı diye düşünürken, sağır sorar: ''Ne yiyorsun?'' Hasta

o kızgınlıkla, ''Zehir zıkkım'' diye cevap verir. Sağır yine

önceden tasarladığı gibi tebessüm ederek: ''Afiyet olsun''

der. Bunun üzerine hasta iyice sinirlenir, fakat belli etmez.

Sağır sormaya devam eder: ''Tedavi için hangi hekim geliyor?''

Artık dayanamayan hasta bütün öfkesiyle, ''Kim gelecek? Azrâil

geliyor. Sen nasıl komşusun? Defol git başımdan'' diye

bağırır. Bunun üzerine sağır olanca sakinliğiyle, ''O mu

geliyor? Onun ayağı çok uğurludur. Sevin neşelen. Hastalığın

iyileşti sayılır'' diye cevap verir.

Hasta, böyle bir komşusu olduğu için çok üzülür. ''Meğer biz

bu komşuyu tanıyamamışız. Can düşmanımızmış'' diye düşünür.

Sağır, bir müddet sonra müsaade isteyerek kalkar ve komşuluk

hakkını ödediğini düşünerek sevinçle komşusunun evinden

ayrılır.

Sağır vazifesini yapmanın mutluluğuyla evine giderken hasta

komşusu, onun hakkında, ''Hasta ziyareti hatır sormak, gönül

almak için yapılır. Adam hatırımızı kırdığı gibi,

hastalığımızı artırdı'' diye düşünmektedir.

***

Sağır, komşusunu Allah rızâsı için değil, âdet yerini bulsun

diye ziyaret ediyor. Sevap işlediğini zannederek ayrılıyor.

Halbuki, komşusunu teselli edemediği gibi, dostluklarının

bozulduğunun farkında değil.

Bunun gibi kulun ihlâsla yapmadığı ameller de Allah katında

aynı neticeyi verir. Gösteriş olsun diye yapılan işler, kulu

gizli şirke düşürebilir. Sevap yerine günah kazandırır.