Tebriz'de esnafı denetleyen, ticarî hayatın düzenini sağlayan

Bedreddin Ömer adında zengin biri vardı. Zenginliğinin

yanında, cömertliğiyle de dillere destan olmuştu. Bu kerem

sahibi eli açık zatın şöhretini, yakın bir ilde yaşayan garip

bir derviş de duymuştu.

Bu derviş, Bedreddin Ömer'in cömertliğine güvenerek 9000 altın

borç aldı. Borcunu ödeme vakti geldiğinde, Tebriz'in yolunu

tuttu. Kendi kendine, ''Bedreddin Ömer'in huzuruna çıkar,

durumumu anlatırım. Yapacağı ihsanlarla da borcumun öderim''

diye düşündü.

Şehre vardığında Muhtesib Ömer Bedreddin'in evini sordu. O

yoldayken, Bedreddin Ömer fâni dünyadan sonsuzluk âlemine göç

etmişti. Bunu duyan derviş bir nâra atarak bayıldı. Gece

yarısına kadar kendine gelemedi. Gözlerini açtığında,

''Ey Allahım! Suçluyum. Senden isteyeceğime, ümidimi senin

yarattığın birine bağladım. Cömertlikte kim senin eşin

olabilir? Aslında onun verdiği de senindir. Cömertliği,

merhameti ona sen lutfettin'' diyerek rabbine tövbe etti.

Muhtesib Ömer Bedreddin'in yardımcısı olan kethüdâ, dervişin

durumunu öğrendi. Derdiyle dertlendi. Dervişe yardım toplamak

için esnafı gezdi. Fakat 100 dinar kadar para toplayabildi.

Derviş bu durum üzerine Bedreddin Ömer'in mezarının başına

gitti. Hayattaymış gibi onunla konuşmaya başladı.

''Ey yoksulların dayandığı, güvendiği büyük insan! Senin derya

gibi geniş bağışlarını duyup güvendim. Sağa sola 9000 altın

borç yaptım. Şimdi beni kim bu yoksulluktan kurtaracak, yüzümü

güldürecek, borcumu ödeyecek?''

Buna benzer sözlerle akşama kadar mezarın başında halini

arzetti. Akşam olunca Ömer Bedreddin'in yardımcısı ve

Tebriz'in kethüdâsı garip dervişi evine buyur etti. Topladığı

100 dinarı verdi. Dervişle gece yarısına kadar sohbet ettikten

sonra yatıp uyudular.

Tebriz'in kethüdâsı, rüyasında Bedreddin Ömer'i gördü.

Bedreddin Ömer ona, ''Bir yoksulun bana güvenerek

borçlandığını duymuştum. O yoksul için filan yerde birkaç

mücevher sakladım. Üzerine de ismini yazdım. O mücevherler

onun borcunu öder. Arta kalan parayı da istediği gibi

harcasın. Beni de duada unutmasın'' dedi.

Kethüdâ sevinçle uyandı. Mücevherleri tarif edilen yerden

çıkarıp, dervişe teslim etti.

***

Nice kişiler var toprak gibi, mezarında uyuduğu zannedilir.

Halbuki onlar fayda vermek, feyiz vermek bakımından yüzlerce

canlıdan daha iyidir.

Dünyadaki beden gölgesini alıp âhirete giden Allah dostlarının

gölgesinden, yüz binlerce insan istifade eder.